« وقعنا فى الهوى على شاطئ الهوى » بقلم الكاتبة المبدعة روان احمدكاتبة

انت ماشيه تلمى قطط من الشارع يا بنتى .
پغضب وانت مالك انت .
انا كل ما امشى فى شارع الاقيكى بتاخدى قطه كل مره كدا بتاكليهم ولا اى .
باستفزاز اه بحبهم محمرين وطلعت لسانها ليه ومشت .
لقيت المساعده بتاعتى بتنادى عليا وانا داخله المحل بتاعى .
تنهدت وانا بحط القطه فى غرفه العنايه علشان ينظفوها ويهتموا بيها والټفت ليها وقولت خير يا ريهام.

خير يا دكتوره جورى فى مشترى جاى النهارده علشان عايز يشترى قطتين قولت ابلغك .
تمام يا ريهام هيجوا على امتى علشان انا تعبانه انهارده .
على الساعه 8 يعنى كمان ساعتين يا دكتوره .
انا هروح اشوف القطط و لما الضيف يجى ابقى ابعتيهم على المكتب .
تمام يا دكتوره .
خلصت مرور من عند القطط وروحت استريح شويه فى المكتب شويه عقبال لما الناس تيجى .
اليوم خلص والمشترى عجبه اربعه اشتراهم الحمد لله وروحت اتعشيت واخدت شاور ونمت .
انا جورى دكتوره بيطريه فاتحه محل لبيع القطط وبجيب قطط من الشارع وبهتم بيهم لحد ما يرجعوا كويسين .
والله شكلك بتاكليهم بجد .
بصيت جنبى لقيته قولت بملل هو حضرتك فاضى .
افندم .
الټفت ليه وقولت زى ما سمعت اصلك تقريبا كدا كل يوم بشوفك وناطط فى كل شارع امشى فيه
هرش فى رأسه بتوتر وقال أول حاجه جات فى دماغه اصل دا شارع عمتو الشارع اللى شوفتك فيه المره اللى فاتت كان شارع جدو .
ابتسمت ليه وقولت طب اسيبك فى شارع عمتو و امشى انا و مشيت .
ريهام ريهام .
نعم يا دكتوره .
أنا مضطره أسافر يومين اسكندريه علشان أمى تعبانه شويه .
الف سلامه عليها متقلقيش سافرى انتى وانا هخلى بالى من العياده .
ابتسمت وقولت طب خلى بالك من نفسك أنا همشى علشان الحق اجهز حاجتى واسافر علطول 
تروحى وترجعى بالسلامه .
ركبت القطر لانى مش بفضل المواصلات وبعد ساعات وصلت بلدى الحبيبه